Türkiye’de neden kadına yer yok? Cevabını bulamadığım ve hiçbir zaman bulamayacağım korkusuyla yaşamaya devam ediyorum…
13 yaşından itibaren küçük bir kız çocuğunun cinsel saldırı sonrası zorla evlilik şiddetine maruz bırakılacak olmasının yasal zemini hazırlanıyor. İnfaz yasası kabul edildi! Gözümüz aydın mı gerçekten? Namus kelimesinin ne anlama geldiğini bilmeden toplumsal baskı zihniyetiyle elalem ne der kaygısı yaşayarak, namusumuz kirlendi algısıyla büyüyen büyütülen kız çocuklarımız…
Bu nasıl bir algıdır? Cinsel istismara uğramış o kız çocuğunun bedensel ve ruhsal olarak yaşamış olduğu travma neden gözardı ediliyor? Bu nasıl kabul edilebilir aklım almıyor!!! Geçenlerde youtube’da tesadüfen karşıma çıkan bir video izledim. Uzman Psikolog Gökhan Çınar’ın Katarsis programında Ayşe Tükrükçü’nün konuk olduğu videoyu lütfen izlemenizi rica ediyorum. Video’da bir bölüm var ki izlerken kanım çekildi, annesinin Ayşe’ye karşı söyleyebilmiş olduğu o cümle…
(Linki yazının sonunda paylaşacağım.)
Erkek yaparsa şerefidir, kadın yaparsa o….. fişlemesinden nefret ediyorum. Hele bir de kadın kuyruk sallamıştır muhabbeti yapmıyorlar mı!?
Toplumsal baskı yüzünden cinsel ilişki yaşamanın kötülendiği, direkt olarak kişilerin o…. diye (kişiler kadınlar, çünkü erkekler rahat, yapabilir!) fişlenmesi devam ettiği sürece bu haberleri daha çok duymaya devam ederiz. Namus dediğimiz şey iki bacak arasında değildir, Namus simgesi hiç değil!
Bekaret insanın beynindedir. Kızlık zarı kadının sağlamlığını ya da namusunu temsil etmez, sadece vajinayı mikroplardan korumak için oradadır!
Namus’dan söz açılmışken siz önce beyninizin içindeki o iğrenç düşüncelerinizin namusunu temizleyin! Erkek çocuklarına ”oğlum pipini göster amcalara” algısından vazgeçin yahut erkek yapar şanındandır algısından!!!
Türkiye’de yaşamaktan nefret eder oldum, her gün kadın cinayeti, çocuk istismarı haberleri ile karşı karşıyayız ve bunların karşısında adaletin yerini bulamaması çok daha sinir bozucu oluyor! Allahım neyle sınıyorsun bizi?
Ezgi’nin Günlüğü 